জয়পুৰ, ৩০ জুলাই (হি.স.)। ৰাষ্ট্ৰীয় স্বয়ংসেৱক সংঘ (আৰ এছ এছ)ৰ জ্যেষ্ঠ প্ৰচাৰক তথা পাঠেয় কণ আলোচনীৰ পৃষ্ঠপোষক মানকচান্দ (ভাইজী)ৰ বুধবাৰে এছ এম এছ হাস্পতালত মৃত্যু হয়। ৮৩ বছৰ বয়সত যোৱা এমাহ ধৰি বৃক্কৰ ৰোগত আক্ৰান্ত হৈ চিকিৎসাধীন হৈ আছিল। বুধবাৰে সন্ধিয়া ঝলনা মোক্ষধামত তেওঁৰ অন্ত্যেষ্টিক্ৰিয়া সম্পন্ন কৰা হয়। মানকচান্দৰ কনিষ্ঠ ভাতৃ কমল চৰখাকে ধৰি বহু বিশিষ্ট ব্যক্তিয়ে অন্তিম অনুষ্ঠানত অংশগ্ৰহণ কৰে। ইয়াৰ পূৰ্বে তেওঁৰ মৃতদেহ পাঠে ভৱনত শেষ দৰ্শনৰ বাবে ৰখা হৈছিল, য’ত ৰাজস্থানৰ মুখ্যমন্ত্ৰী ভজনলাল শৰ্মা, শিক্ষামন্ত্ৰী মদন দিলাৱাৰ, উদ্যোগ মন্ত্ৰী ৰাজ্যবৰ্ধন সিং ৰাথোৰকে ধৰি বহু বিশিষ্ট ব্যক্তিয়ে তেওঁক শেষ শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জ্ঞাপন কৰে। তেওঁৰ মৃত্যুত সংঘ পৰিৱৰ, পাঠেই পৰিয়াল আৰু জাতীয়তাবাদী সাংবাদিকতাৰ জগতখনৰ বাবে এক অপূৰণীয় ক্ষতিৰ সন্মুখীন হৈছে। তেওঁৰ তপস্বী জীৱন আৰু তেওঁৰ কৰ্মৰ প্ৰেৰণা সদায় স্মৰণীয় হৈ থাকিব।

তেওঁ আছিল স্থিৰ প্ৰজ্ঞাৰ মানুহ, তপস্বী জীৱন কটায়: মানকচান্দে সমগ্ৰ জীৱন সংঘৰ কামত উৎসৰ্গা কৰি প্ৰচাৰক জীৱনৰ কঠিন সাধনা কৰিছিল। ১৯৪২ চনৰ ২ নৱেম্বৰত নগৌৰ জিলাৰ কাছাৰী-বদা গাঁৱত মানকচান্দৰ জন্ম হৈছিল। ১৯৬৬ চনত তেওঁ পূৰ্ণকালীন প্ৰচাৰক হৈ ছয় দশক ধৰি ৰাজস্থানকে ধৰি বিভিন্ন স্থানত সাংগঠনিক, বৌদ্ধিক আৰু মতাদৰ্শগত কামত নিয়োজিত হৈ থাকে।

পাঠেয় কণ আলোচনীৰ পৰিচালন সম্পাদক হিচাপে তেওঁ ৩৪ বছৰ ধৰি সক্ৰিয় হৈ থাকে। ১৯৮৯ চনৰ পৰা পাঠেয় কণ পৰিচালন সম্পাদকৰ ভূমিকা পালন কৰি মতাদৰ্শগত সাংবাদিকতাক এক নতুন দিশ প্ৰদান কৰে। তেওঁৰ সম্পাদকীয় নেতৃত্বত এই আলোচনীখন ভাৰতীয় মতাদৰ্শৰ এক কণ্ঠস্বৰ আৰু সন্মানীয় কণ্ঠস্বৰত পৰিণত হয়। জৰুৰীকালীন সময়ছোৱাত তেওঁ জেললৈও গৈছিল আৰু মতাদৰ্শগত দায়বদ্ধতাৰ পৰা কেতিয়াও বিচ্যুত হোৱা নাছিল। সংঘৰ প্ৰতি তেওঁৰ নিষ্ঠা, অনুশাসন, সংযম, সৰলতা আৰু সুষম দৃষ্টিভংগী নতুন প্ৰজন্মৰ বাবে প্ৰেৰণাৰ উৎস। পাঠেই কানৰ জৰিয়তে তেওঁ জাতি গঠনৰ বাবে মতাদৰ্শগত চেতনাৰ দীপ প্ৰজ্বলন কৰিলে, যিটো বহুদিনলৈ স্মৰণীয় হৈ থাকিব।

হিন্দুস্থান সমাচাৰ / মনোজ কুমাৰ শইকীয়া