শ্ৰীনগৰ, ০৩ জুন (হি.স.)। দেশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা মঙলবাৰে হাজাৰ হাজাৰ কাশ্মীৰী পণ্ডিতে জম্মু-কাশ্মীৰৰ তুলামুল্লা চহৰৰ মাতা খীৰ ভৱানীৰ মন্দিৰত উপস্থিত হয়। মন্দিৰত নিৰাপত্তা, পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা, স্বাস্থ্যসেৱা আৰু জনসাধাৰণৰ সহায়ৰ বাবে পৰ্যাপ্ত ব্যৱস্থা কৰা হৈছে। তুলামুল্লালৈ যাবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা পথটোত আৰক্ষী আৰু নিৰাপত্তাৰক্ষী ব্য়াপকৰূপত নিয়োগ কৰা হৈছে।
গণ্ডাৰবল জিলাৰ শ্ৰীনগৰ চহৰৰ পৰা ২৭ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত জনপ্ৰিয়ভাৱে পৰিচিত মাতা খীৰ ভৱানী মন্দিৰ। আচলতে ই দুৰ্গা দেৱীৰ অৱতাৰ বুলি গণ্য কৰা ৰজ্ঞা দেৱীৰ মন্দিৰ। লংকাৰ ৰজা ৰাৱণ মাতা ৰজ্ঞাৰ উগ্ৰ ভক্ত আছিল বুলি বিশ্বাস কৰা হয় যদিও দেৱীয়ে ৰজাৰ জীৱনশৈলীত ক্ষুব্ধ হৈ হনুমানক নিজৰ স্থান সলনি কৰি দূৰৈৰ ঠাইত ৰাখিবলৈ নিৰ্দেশ দিলে। এইদৰে দেৱীৰ মন্দিৰটো তুলামুল্লা চহৰত অৱস্থিত। কাশ্মীৰী পণ্ডিত সমাজে অতিশয় শুভ বুলি গণ্য কৰা এই মন্দিৰৰ গৰ্ভগৃহ এটি নিজৰাৰ মাজত আছে। দেৱীৰ গৰ্ভগৃহত পানীৰ ৰঙে ভৱিষ্যতৰ ঘটনাৰ আগজাননী দিয়ে। গোলাপী বা গাখীৰৰ দৰে ৰং শুভ বুলি গণ্য কৰা হয়। ক’লা ৰঙে দুৰ্যোগৰ ইংগিত দিয়ে।
তুলামুল্লা চহৰৰ বয়োজ্যেষ্ঠসকলে কয় যে ১৯৪৭ চনত যেতিয়া পাকিস্তানী জনজাতীয় আক্ৰমণকাৰীয়ে কাশ্মীৰ আক্ৰমণ কৰিছিল তেতিয়া জলপ্ৰপাতটোৰ পানী ক’লা হৈ পৰিছিল। প্ৰতি বছৰে জ্যেষ্ঠ অষ্টমীৰ দিনা তুলামুল্লা মন্দিৰত দেৱীৰ বাৰ্ষিক উৎসৱ পালন কৰা হয়। উৎসৱৰ সময়ত খীৰ (গাখীৰ, চেনি আৰু চাউল সিজাই তৈয়াৰ কৰা পৰমান্ন) প্ৰস্তুত কৰি ভক্তসকলে পৰিবেশন কৰা হয়, সেয়েহে মাতা খীৰ ভৱানী নাম দিয়া হয়।
উপত্যকাৰ পৰা স্থানীয় পণ্ডিত জনগোষ্ঠীৰ পলায়নৰ পিছত যেতিয়া ইয়াত হিংসাত্মক পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি হৈছিল, তেতিয়া প্ৰব্ৰজিত কাশ্মীৰী পণ্ডিতসকলে দেশৰ বিভিন্ন স্থানত বসতি স্থাপন কৰিছিল। ইয়াৰ পিছতো তেওঁলোকে বাৰ্ষিক উৎসৱত দেৱীৰ মন্দিৰত পূজা কৰিবলৈ আহে। ভক্তসকলে নিজৰ পৃষ্ঠপোষক দেৱতাৰ আশীৰ্বাদ বিচাৰি গোটেই নিশা মন্দিৰত পূজা কৰে। মন্দিৰত নিৰাপত্তা, পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা, স্বাস্থ্যসেৱা আৰু জনসাহায্যৰ বাবে পৰ্যাপ্ত ব্যৱস্থা কৰা হৈছে। তুলামুল্লালৈ যাবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা পথত ব্য়াপক পৰিমাণত আৰক্ষী আৰু নিৰাপত্তাৰক্ষী নিয়োগ কৰা হৈছে।
हिन्दुस्थान समाचार / মনোজ কুমাৰ শইকীয়া
