ভূপাল, ২৫ ছেপ্টেম্বৰ (হি.স.)। মধ্যপ্ৰদেশৰ উজ্জয়িনস্থিত বিশ্ববিখ্যাত মহাকালেশ্বৰ মন্দিৰত বৃহস্পতিবাৰে পুৱা উপস্থিত হৈ বাবা মহাকালৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰে বলীউডৰ অভিনেতা সঞ্জয় দত্তই। দত্তই ভগৱান মহাকালৰ প্ৰতি উৎসৰ্গিত ভস্ম আৰতি (পবিত্ৰ ৰূপ)তো অংশ লৈছিল। তেওঁ নন্দি হলত বহি জপ কৰিলে। ভস্ম আৰতিৰ পাছত দুৱাৰমুখৰ পৰা বাবা মহাকালৰ আশীৰ্বাদ লয় ।

মহাকলেশ্বৰ মন্দিৰৰ সহকাৰী প্ৰশাসক মূলচান্দ জুনৱালে উল্লেখ কৰে যে অভিনেতা সঞ্জয় দত্ত আজি পুৱা প্ৰায় ৩ বজাত বাবা মহাকালৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰিবলৈ মন্দিৰত উপস্থিত হয়। তেওঁ সম্পূৰ্ণ ভক্তিত নিমগ্ন হৈ পৰা যেন দেখা গ’ল। কেশৰ ৰঙৰ ধুতি আৰু কুৰ্তা পিন্ধিছিল। মন্দিৰত প্ৰৱেশ কৰাৰ লগে লগে তেওঁ কেৱল কপালত জয় মহাকাল বুলি লিখা তিলক এটা লগাই ভাস্মা আৰতিত অংশ লৈছিল। নন্দি হলত প্ৰায় দুঘণ্টা বহি বাবা মহাকালৰ ভস্ম আৰতি প্ৰত্যক্ষ কৰিছিল। ভাস্মা আৰতিৰ সময়ত বাবা মহাকালৰ নিৰাকাৰ ৰূপক দৈহিক ৰূপলৈ ৰূপান্তৰিত হোৱাত তেওঁ আপ্লুত হৈ পৰিছিল। আৰতিৰ সময়ত দত্তক হাত ভাঁজ কৰি বাবা মহাকালৰ নাম জপ কৰা দেখা গ’ল।

সঞ্জয় দত্তই পৰম সৰলতাৰে বাবা মহাকালৰ দৰ্শন কৰে। মন্দিৰলৈ যোৱাৰ পথত কণমানি ছোৱালী এজনীক জয়শ্ৰী মহাকালৰ তিলক কপালত লগাই দি অলপ সময় কথা পাতিলে। নন্দী প্ৰেক্ষাগৃহত ভাস্মা আৰতিৰ সময়ত তেওঁ ভগৱান মহাকালৰ প্ৰতিটো অলংকাৰলৈ চাই আছিল আৰু আনকি পণ্ডিত যশ গুৰুক সেইবোৰৰ বিষয়েও সুধিছিল। পণ্ডিত যশ গুৰুৱে সঞ্জয় দত্তৰ ভাস্মা আৰতিৰ সৈতে জড়িত সকলো প্ৰশ্ন সন্তুষ্ট কৰিলে।

দৰ্শনৰ অন্তত সঞ্জয় দত্তই সংবাদ মাধ্যমৰ সৈতে হোৱা কথা-বতৰাত কয়, মই সৌভাগ্যৱান যে বাবা মহাকলে মোক ইয়ালৈ মাতিছিল। অনুভৱ প্ৰকাশ কৰিবলৈ মোৰ কোনো শব্দ নাই। আজি মই প্ৰত্যক্ষভাৱে শক্তি অনুভৱ কৰিছো। বছৰ বছৰ ধৰি আহিবলৈ চেষ্টা কৰিছো। আজি বাবাই মোক ফোন কৰিলে আৰু মই ইয়ালৈ আহিলোঁ। বাবা মহাকলে মোক মাতিলে মই আকৌ আহিম। বাবা মহাকালৰ আশীৰ্বাদ সদায় মোৰ লগত থাকক।

ভাস্মা আৰতিৰ সময়ত বাবা মহাকাল তেওঁৰ ৰাজৰূপত শোভা বঢ়াইছিল।

অশ্বিন মাহৰ শুক্ল পক্ষৰ (উজ্জ্বল পষেক) চতুৰ্থী তিথিত ভস্ম আৰতিৰ সময়ত ভগৱান মহাকালক ৰাজৰূপত শোভা বঢ়াইছিল। এই সময়ছোৱাত বাবা মহাকালৰ দৰবাৰত হাজাৰ হাজাৰ ভক্তৰ ভিৰ। ভক্তসকলে জয় শ্ৰী মহাকাল ধ্বনিও কৰি সমগ্ৰ মন্দিৰ কমপ্লেক্সটোক জীৱন্ত কৰি তুলিলে। বাবা মহাকালৰ আশীৰ্বাদ বিচাৰি বহু সংখ্যক ভকত ভাষ্ম আৰতিত অংশগ্ৰহণ কৰে।

মহাকালেশ্বৰ মন্দিৰৰ পুৰোহিত পণ্ডিত মহেশ শৰ্মাই বুজাই দিলে যে পুৱা ৪ বজাত মহাকালেশ্বৰ মন্দিৰৰ দুৱাৰ খোলাৰ পিছত পুৰোহিতসকলে দেৱতাসকলক পূজা কৰি তাৰ পিছত গাখীৰ, দৈ, ঘিউ, চেনি, আৰু ফলৰ ৰসেৰে তৈয়াৰী জলাভিষেক (পানী স্নান) আৰু পঞ্চমৃত (পঞ্চমৃত) কৰে। ইয়াৰ পিছতে প্ৰথম ঘণ্টা বাজি হৰি ওম মন্ত্ৰ আগবঢ়োৱা হয়। কৰ্ফূৰ আৰতিৰ পিছত ভগৱান মহাকালক ৰূপৰ চন্দ্ৰ, ভাং, চন্দন, আৰু গোলাপৰ মালাৰে সজোৱা হৈছিল। ৰূপৰ মুকুট আৰু ত্ৰিপুন্দ্ৰ আগবঢ়োৱা হ’ল। অলংকাৰ সম্পূৰ্ণ হোৱাৰ পিছত জ্যোতিৰ্লিংগটো কাপোৰেৰে ঢাকি ছাইৰে লেপ দিয়া হৈছিল। মহা নিৰ্বাণী আখৰাৰ হৈ ভগৱান মহাকালক ছাই অৰ্পণ কৰা হয়।

ভগৱান মহাকালক ৰজাৰ ৰূপত ভাং, শুকান ফল আৰু গহনাৰে ফুলৰ সৈতে শোভা বঢ়াইছিল। ছাই নিবেদন কৰাৰ পাছত শেষনাগ ৰূপৰ মুকুট, ৰূপৰ মুণ্ডমালা আৰু ৰুদ্ৰাক্ষৰ মালাৰ লগতে সুগন্ধি ফুলেৰে নিৰ্মিত ফুলৰ মালা আগবঢ়াইছিল। ভগৱান মহাকালে সুগন্ধি গোলাপ ফুল পিন্ধিছিল। ফলমূল আৰু মিঠাই আগবঢ়োৱা হৈছিল। ভস্ম আৰতিৰ বাবে বৃহৎ সংখ্যক ভক্তই বাবা মহাকালৰ আশীৰ্বাদ লৈছিল। বিশ্বাস কৰা হয় যে ভষ্ম অৰ্পণ কৰাৰ পিছত ভগৱান নিৰাকাৰৰ পৰা দৈহিক ৰূপলৈ আবিৰ্ভাৱ হয়।

हिन्दुस्थान समाचार / মনোজ কুমাৰ শইকীয়া