উগ্ৰ সমাজবাদী চিন্তাবিদ ড° ৰাম মনোহৰ লোহিয়া হয়তো আৰু আমাৰ মাজত নাই, কিন্তু তেওঁৰ চিন্তা কালজয়ী। তেওঁ নিজৰ সময়ৰ এজন গুৰুত্বপূৰ্ণ ৰাজনীতিবিদ আৰু স্বাধীনতা সংগ্ৰামী আছিল। ১৯১০ চনৰ ২৩ মাৰ্চত উত্তৰ প্ৰদেশৰ আকবৰপুৰত জন্মগ্ৰহণ কৰা লোহিয়াই ১৯৬৭ চনৰ ১২ অক্টোবৰত শেষ নিশ্বাস ত্যাগ কৰে। ভাৰতীয় ৰাজনীতি আৰু সামাজিক চিন্তাধাৰাত গভীৰ প্ৰভাৱ পেলাইছিল। তেওঁৰ ধাৰণা আৰু নীতি আজিও প্ৰাসংগিক হৈয়ে আছে।
কলিকতা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা বি এ সম্পূৰ্ণ কৰি উচ্চ শিক্ষাৰ বাবে জাৰ্মানীলৈ গৈ বাৰ্লিন বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা পি এইচ ডি লাভ কৰে। ১৯৩৪ চনত কংগ্ৰেছ ছ’চিয়েলিষ্ট পাৰ্টি গঠনত তেওঁ গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল। ১৯৪২ চনৰ ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ সময়ত তেওঁ এটা আণ্ডাৰগ্ৰাউণ্ড ৰেডিঅ’ ষ্টেচন পৰিচালনা কৰিছিল আৰু স্বাধীনতা আন্দোলনত সক্ৰিয় হৈ আছিল।
তেওঁ গণতন্ত্ৰৰ বিকেন্দ্ৰীকৰণৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰি চৌখাম্ভা ৰাজ নীতিৰ প্ৰস্তাৱ আগবঢ়ায়, য'ত কেন্দ্ৰীয়, প্ৰাদেশিক, জিলা, আৰু গাঁও পৰ্যায়ত ক্ষমতা বিভাজনৰ আহ্বান জনায়। লোহিয়াই লিংগ সমতা, বৰ্ণবৈষম্যৰ বিৰোধিতা, জাতি বৈষম্যৰ অন্ত পেলোৱা, বিদেশী শাসনৰ বিৰোধিতা, অৰ্থনৈতিক সমতা, অস্ত্ৰৰ বিৰোধিতা, ব্যক্তিগত জীৱনৰ বৈষম্যৰ বিৰোধিতাকে ধৰি সাতটা বিপ্লৱৰ আহ্বান জনায়।
ভাৰতীয় প্ৰেক্ষাপটত সমাজবাদৰ সংজ্ঞা নিৰূপণৰ বাবে মাৰ্ক্সবাদ আৰু গান্ধীবাদৰ নীতিৰ সংমিশ্ৰণেৰে তেওঁ এক নতুন পন্থাৰ প্ৰৱৰ্তন কৰে।
তেওঁ জাতি ব্যৱস্থাই ভাৰতৰ অৰ্থনৈতিক বৈষম্যৰ মূল কাৰণ বুলি বিশ্বাস কৰিছিল আৰু ইয়াক নিৰ্মূল কৰাত গুৰুত্ব আৰোপ কৰিছিল। তেওঁ ইংৰাজীৰ আধিপত্যৰ বিৰোধিতা কৰিছিল, হিন্দী আৰু অন্যান্য ভাৰতীয় ভাষাৰ প্ৰচাৰ কৰিছিল। ১৯৬০ চনত তেওঁ এটা নতুন সমাজবাদী দল প্ৰতিষ্ঠা কৰি তাৰ সভাপতি হয়।
১৯৬৩ চনত লোকসভালৈ নিৰ্বাচিত হোৱা তেখেত চৰকাৰী নীতিৰ কণ্ঠস্বৰ সমালোচক আছিল। পৰ্তুগীজ শাসনৰ পৰা গোৱাক মুক্ত কৰিবলৈ গোৱা সত্যাগ্ৰহত তেওঁ গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল। লোহিয়াৰ ধাৰণাই ৰাজনৈতিক আন্দোলন আৰু নেতাসকলক প্ৰভাৱিত কৰিছিল। তেওঁৰ চিন্তাধাৰাই আজিও সামাজিক ন্যায় আৰু সমতাৰ প্ৰেৰণা যোগাই আছে।
মূল পৰিঘটনা
১৮৬০ – ব্ৰিটিছ আৰু ফৰাচী বাহিনীয়ে চীনৰ ৰাজধানী বেইজিং দখল কৰে।
১৯৯২ – ইজিপ্তৰ ৰাজধানী কায়ৰোত সংঘটিত ভূমিকম্পত প্ৰায় ৫১০ জন লোকৰ মৃত্যু হয়।
১৯৯৭ – আলজেৰিয়াৰ ছিদি ডাউদত ৪৩ জন লোকৰ হত্যাকাণ্ড।
১৯৯৯ – সামৰিক অভ্যুত্থানৰ পিছত পাকিস্তানত জেনেৰেল পাৰভেজ মুশ্বাৰফে ক্ষমতা দখল কৰে।
১৯৯৯ - ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ হিচাপ অনুসৰি ছাৰাজেভোত ছয় বিলিয়নতম শিশুৰ জন্ম হয়।
১৯৯৯ - মহাকাশ অনুসন্ধানকাৰী গেলিলিও বৃহস্পতিৰ আগ্নেয়গিৰিৰ চন্দ্ৰ Io ৰ কাষ চাপিল।
২০০০ – ফ্ল'ৰিডাৰ পৰা মহাকাশলৈ প্ৰেৰণ কৰা হয় মহাকাশযান ডিস্কভাৰী।
২০০১ – ৰাষ্ট্ৰসংঘ আৰু ইয়াৰ সচিব প্ৰধান কফি আন্নানক যৌথভাৱে শান্তিৰ নোবেল বঁটা প্ৰদান কৰা হয়।
২০০২ – ইউৰোপীয় পৰ্যবেক্ষকসকলে পাকিস্তানৰ নিৰ্বাচনত ৰিগিঙৰ অভিযোগ উত্থাপন কৰে।
২০০২ - বালিৰ এটা নাইট ক্লাবত সন্ত্ৰাসবাদী আক্ৰমণত ২০২ জন লোকৰ মৃত্যু হয়।
২০০৪ – পাকিস্তানে ঘৌৰী-১ ক্ষেপণাস্ত্ৰ পৰীক্ষা কৰে।
২০০৭ – আমেৰিকাৰ প্ৰাক্তন উপ-ৰাষ্ট্ৰপতি আল গোৰ আৰু ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ আন্তৰ্জাতিক জলবায়ু পৰিৱৰ্তন পেনেল (IPCC)ক যৌথভাৱে ২০০৭ চনৰ শান্তিৰ নোবেল বঁটা প্ৰদান কৰা হয়।
২০০৮ – আজিৰ দিনটোতে উত্তৰ প্ৰদেশ চৰকাৰে ৰায়ে বৰেলীৰ লালগঞ্জত এটা ৰে’ল ডবা কাৰখানাৰ বাবে তিনিমাহ পূৰ্বে দিয়া প্ৰায় ৫০০ একৰ মাটি প্ৰত্যাহাৰ কৰে।
২০০৮ – কেৰালাৰ ভগ্নী আলফনছা ভাৰতৰ প্ৰথম মহিলা সন্ত হিচাপে পৰিগণিত হয়।
২০১৩ – ভিয়েটনামৰ এটা আতচবাজী কাৰখানাত বোমা বিস্ফোৰণত ১৫ জন লোকৰ মৃত্যু হয়।
২০১৪ - ইভো মৰালেছ পুনৰ বলিভিয়াৰ ৰাষ্ট্ৰপতি নিৰ্বাচিত হয়।
জন্ম
১৮৬৪ – আজিৰ দিনটোতে কামিনী ৰায় - বিশিষ্ট বঙালী কবি, সমাজকৰ্মী, আৰু নাৰীবাদী।
১৮৮৮ – পেৰিন বেন - প্ৰথমে এজন বিপ্লৱী আৰু পিছলৈ গান্ধীজীৰ অনুগামী।
১৮৯৪ – আকবৰ হাইড্ৰি - ভাৰতীয় চৰকাৰী চাকৰিয়াল আৰু ৰাজনীতিবিদ।
১৯০৮ – আত্মাৰম - বিখ্যাত বিজ্ঞানী।
১৯১১ - বিজয় মাৰ্চেণ্ট - ডন ব্ৰেডমেনৰ যুগৰ মহান ভাৰতীয় ক্ৰিকেটাৰ।
১৯১৯ - বিজয়ৰাজে সিন্ধিয়া - ভাৰতীয় জনতা পাৰ্টিৰ বিখ্যাত নেতা।
১৯৩৫ – শিৱৰাজ পাটিল, বিখ্যাত ৰাজনীতিবিদ, পঞ্জাৱৰ ৰাজ্যপাল, লোকসভাৰ প্ৰাক্তন অধ্যক্ষ।
১৯৩৮ – নিদা ফাজলী - বিখ্যাত উৰ্দু কবি আৰু গীতিকাৰ।
১৯৪৩ – শিৱনাথ মিশ্ৰ - ভাৰতৰ বিখ্যাত সীতাৰবাদক।
১৯৬৩ – শিৱকুমাৰ 'বিলগ্ৰামী' - সমসাময়িক গীতিকাৰ আৰু গজলকাৰ।
১৯৮০ – কিৰণ মিশ্ৰ - সমাজবিজ্ঞানী।
মৃত্যু
১৯৯৩ - পি ভেংকটাছুব্বাই - বিহাৰ আৰু কৰ্ণাটকৰ ৰাজ্যপাল।
১৯৬৭ – ভাৰতীয় স্বাধীনতা সংগ্ৰামী ড° ৰাম মনোহৰ লোহিয়া।
গুৰুত্বপূৰ্ণ দিন
-বিশ্ব ডাক দিৱস (সপ্তাহ)।
-ৰাষ্ট্ৰীয় আইনী সাহায্য দিৱস (সপ্তাহ)।
-কলম্বাছ দিৱস।
हिन्दुस्थान समाचार / মনোজ কুমাৰ শইকীয়া
12 Oct 2025
